ξεπατώ

εξαπατώ, ξεγελώ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἐξ-απατῶ (βλ. και λ. ξ[ε]-), με σίγηση τού αρκτ. φωνήεντος και ανομοιωτική τροπή τού πρώτου -α- σε -ε-].